کد مطلب:31917 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:21

گنجینه پرسمان » اعتقادات

علت پيدايش دنيا چيست؟

در پاسخ به سؤال خوبتان عرض مي شود در حديث قدسي آمده كه خداوند مي گويد: من گنجي پنهان بودم، دوست داشتم شناخته شوم پس خلق كردم تا مرا بشناسند

اما سؤالي كه اينجا مطرح مي شود اين است كه آيا همه مخلوقات و موجودات خداوند را مي شناسند؟ پاسخي كه آيات و روايات در اين زمينه مي دهند اين است كه نه تنها انس و جن و فرشته مشغول به پرستش و تقدس خداوند هستند بلكه تمام موجودات عالم هستي داراي درك و شعور و مشغول به نيايش و تسبيح خداوند تبارك و تعالي هستند خداوند در قرآن كريم مي فرمايد: الم تر ان الله يسبح له من في السموات و الارض و الطير صافات كل قد علم صلاته و تسبيحه و الله عليهم بمايفعلون (1) يعني: مگر نمي داني كه هر چه در آسمان را و زمين است براي خداوند تسبيح مي گويند و پرندگان نيز در حاليكه در آسمانها پر گشوده اند تسبيح او مي گويند هر يك نيايش و تسبيح خود را مي داند و خدا به آنچه مي كند داناست.

و نيز مي فرمايد: تسبح له السموات السبع و الارض و من فيهن و ان من شيء الا يسبح بحمده و لكن لا تفقهون تسبيحهم(2)

يعني: آسمانهاي هفت گانه و زمين و هركسيكه در آنهاست او را تسبيح مي كند و هيچ چيز نيست مگر اينكه به ستايش تسبيح او مي گويد ولي شما تسبيح آنها را در نمي يابند

علامه طباطبايي مي فرمايند: منظور از اين تسبيح، تسبيح تكويني نيست كه هر موجودي به زبان حال خضوع و خشوع دارد و آيه و نشانه حق سبحانه هستند زيرا اين معني را كافر نيز درك مي كند در حاليكه در آيه شريفه مي فرمايد: و لكن لا تفقهون تسبيهم ولي شما تسبيح آنها را نمي فهميد. (3)

جمله ذرات عالم در نهان با تو گويانند روزان و شبان

ما سميعيم و بصيريم و هشيم با شما نامحرمان ما خامشيم (4)

عمليات و تجربيات عملي نيز نشان ميدهد كه گياهان فهم و درك و شعور دارند. بوته گل گلداني را در هر شبانه روز چند بار تهديد كرده اند كه ترا از بين مي بريم و آب نمي دهيم و آزمايش كرده اند و ديده اند رفته رفته برگهاي گل پژمرده شد وگل رنجور گرديده است بعد به گل بشارت داده اند كه ترا نگه مي داريم آب مي دهيم و رسيدگي مي كنيم و ديده اند كم كم بوته دوباره به حالت عادي خود، بازگشته. اينگونه اتصال و ارتباط انسان با نبات خيلي مهم است البته روشن است كه درك گياهان به گوش و زبان نيست. (5)

البته بايد خاطر نشان كنيم كه اگر چه تمام موجودات داراي مراتبي از درك و شعور بوده و مشغول به نيايش و تسبيح پروردگار مي باشند اما ميزان آن قابل مقايسه با شعور و درك و اراده انساني و تسبيح و پرستش پروردگار از ناحيه انسان نميباشد چنانچه خداوند در قرآن كريم درباره مقام انسان مي فرمايد: انا عرضنا الامانه علي السموات و الارض و الجبال فا بين ان يحملنا و اشفقن منها و حملنا الانسان .... (6) يعني ما بر آسمانها و زمين و كوههاي عالم عرض امانت كرديم (نور معرفت يا نماز يا ولايت) همه از تحمل آن امتناع ورزيدند تا انسان پذيرفت ...

آسمان بار امانت نتواست كشيد قرعه فال به نام من ديوانه زدند (7)

و در جاي ديگر مي فرمايد: و فضلنا هم علي كثير ممن خلقنا تفصيلاً ما انسان را بر بسياري از مخلوقات برتري و فضيلت بخشيديم.



















منابع و مآخذ:

1ـ نور، آيه 41

2ـ اسراء، آيه 44

3ـ 665 پرسش و پاسخ در محضر علامه طباطبايي، صص172 - 173

4ـ مثنوي معنوي، مولوي

5ـ 665 پرسش و پاسخ در محضر علامه طباطبايي، ص 173

6ـ اسراء، آيه 70

7ـ ديوان حافظ